Ds. Piet Rozeboom beroepen uit Rijnsburg

Sinds Pinksteren 2013 ben ik aan de Protestantse Gemeente van Aldeboarn verbonden. Maar ik ben beroepen door de Protestantse Gemeente te Rijnsburg. Dit beroep heb ik aangenomen. Op nader te bepalen datum in het najaar zal het afscheid volgen.

Aanvankelijk heeft de toenadering vanuit Rijnsburg ons verrast! Er was zowel toenadering als ook zoeken naar de weg. In Aldeboarn is er geen enkele reden te vinden om te vertrekken! Immers: we zijn hier thuis, het gaat goed, er is veel zegen en er zijn nog steeds kansen.

Ik kreeg echter een droom:

Met een aantal mensen stonden we schouder aan schouder en een vrouw sprak: “je hebt het niet zelf gezocht, maar je moet gaan. Gods Geest is immers met je. En let op Hosea …” Samen met Margreet liep ik er vandaan door het dorre gras, maar Margreet zei: “kijk, het gras krijgt al nieuwe groeipunten, het wordt weer groen”. 

Een dag later lazen Margreet en ik in ons dagboekje Hosea 10: 12 bij die dag: … Ontgin nieuw land …. Een regen van goedheid. Dit maakte het volkomen duidelijk aan ons en vervulde ons met vrede en overgave. De gemeenteavond kwam en tenslotte de overtuigende stemming. We kunnen niet anders dan dit beroep aannemen.

Maar eerst is er tijd voor afbouw en afscheid van het door ons zo geliefde dorp Aldeboarn met haar kerk.

Ds. Piet Rozeboom, 29 juli 2020.

Sint Maarten… en andere zaken

Nu het bijna Sint Maarten is (11 november), deel ik graag even de bijzondere samenwerking met beide scholen de Finnen en de Boarne, met kindopvang Fryslan en Dyn Dei. We zamelen met elkaar in voor een jas en schoenen. Ds. Robert uit Bzrotín, Slowakije, is namelijk inmiddels tevens onderwijzer op een zigeuner basisschool. Daar bleken met veel regenval slechts 4 van de 16 kinderen op school te komen. De anderen hadden geen jas en schoenen voor dit weer! Met alle kinderen van Aldeboarn zamelen we nu in voor schoenen en een jas. Er is ook geld nodig voor schoolspullen en de verzending van de spullen. Wie daar wat voor over heeft: geld kan worden over gemaakt naar de Diaconie van de Protestantse Kerk Aldeboarn (ANBI status), NL38RABO0348302509 onder vermelding Sint Maarten.

Dezelfde ds. Robert, gehuwd met Kati, kennen we van een bezoek vorig jaar september met een groep uit ons midden. En in maart hebben Margreet en ik daar een bus vol spullen heen gebracht voor de baby op komst. Al die spullen en giften zijn heel goed op de plek gekomen. Het is een jongen geworden: Nimrod en hij groeit goed. Omdat het inkomen van ds. Robert toen erg klein was (het sinds kort beter met zijn werk als onderwijzer erbij) kwam de hulp precies op tijd. Het was een complete uitzet, met alles erop en eraan, met dank aan gulle gevers alsmede het Breicafë. Wat nodig was het afgelopen halfjaar kon worden bijgekocht door de hulp van de groep Vrouwen lezen de Bijbel. De dank is groot!

Hoe zit het eigenlijk met de catechisaties? Als catecheten appen we met de jongelui. Maar ik kan me voorstellen dat ouders het wel mooi vinden er ook iets van te weten. Op de woensdagmiddagen 1, 15 en 29 november, 13 december om 16.30 in de bar van het Andringahûs ontvangen Bertine Nijholt en ik de jongeren van de klassen 1 en 2 van het Voortgezet Onderwijs. Op vrijdagavond 3 en 17 december, 1 en 15 december ontvangen Pieter van der Bij en ik de jongeren boven de klassen 1 en 2; dit begint om 19.30 uur. Los daarvan wil ik jongeren boven die groep een aantal keren uitnodigen dit seizoen.

Er is een presentatieavond geweest voor het Roemenië project 2018. In de meivakantie hopen we opnieuw in Roemenië aan het werk te gaan. De eerste deelnemers hebben zich opgegeven. Maar er is zeker nog ruimte. Er gaan jongeren mee, maar niet alleen jongeren. Interesse? Vraag ds. Piet!

Zaterdag 16 december is er van 17.00 tot 20.00 uur voor de vijfde keer de Marché Gourmand. Een heerlijke markt met lekkere hapjes, maar ook kerstmarkt op het Doelhôf. Dit jaar is de opbrengst voor het Project Roemenië in het voorjaar 2018. Help kansarme kinderen uit de sleur van armoede. Vanaf 17.00 uur is de Kerstmarkt geopend (en dat belooft echt wat dit jaar!) en is er soep, glühwein en chocomelk. Wat later gaan de andere koks hun waren uit alle windstreken aanbieden. We willen het zo doen dit jaar, dat als de boeren om 19.30 van het melken komen we hun ook nog wat lekkers kunnen bieden.

Dankdag 2016

 

koeBid tot God, wat er ook gebeurt. En dank Hem altijd
(Filippenzen 4: 6b).

Medicijn voor een opgewekt leven

De zon schuift een grijs wolkendek terzijde:
er parelt een heerlijk glanzend strijklicht
over heel die aarde heen,
waar log rondstappende koeien zo tevreden om zich heen grazen.
Ach wat is dat heerlijk
en daarna schuimt de melk zo gewoon als altijd,
maar nu toch net wat anders
de melktank binnen.
Want je wrijft in je handen
en kneedt je hart:
dank God voor vandaag.
Dat maakt het verschil: dat je het ziet en dat
een mens zich laaft heel gewoon aan het gewone
maar het is immers meer dan dat!
Neem nu het roodborstje
dat tot het laatste spatje licht
daar dat zo aandoenlijke wijsje zingt.
Juist nu het licht minder wordt
en het blad van de boom valt.
Deze muzikaliteit, deze toonzetting
dit danklied, lied voor de Schepper.
Ik weet namelijk niet waarvan anders
deze parelende tonen komen,
een dergelijke herfstsonate.
Het streelt mijn oor en roert mijn hart.
Zie je die roek daar deftig vliegen,
trots op zijn vondst in zijn snavel:
een eikel waarmee hij naar het weiland vliegt,
waar een collega soortgelijk heeft gevonden.
De elegante buiging naar elkaar
en de sonore klank erbij:
is het een “Prijs de Heer met blijde galmen”
om hun middagmaal?

Als je de dingen van de dag met verwondering aanvangt,
als je het gewone van alledag in het strijklicht van genade beziet,
als je richting je Schepper – Wie anders ? –
een knipoog geeft vanuit je hart doorkneed met dank,
kijk dan wordt alles net een beetje anders.
Natuurlijk weet ik wel, dat de verkleuring van deze tijd,
althans in dat vlammende blad,
alles te maken heeft met chlorofylkorrels – zo heten ze toch –
en die ontdaan van hun kleur wegens de koude.
Maar Wie heeft dat dan zo geregeld?
Gaat het allemaal vanzelf?
Ik wil niet leven in vanzelfsprekendheden,
ik houd van verrukking en verwondering.
En als dat vanuit de diepte geboren wordt,
kijk dan is het helemaal pas wat.
Want wie in de put zit,
is dicht bij de Bron.
En als je daaruit put,
is er altijd reden tot verwondering.
Dan is de toonbank van de apotheek
nooit zonder het recept voor leven met een lach en liefde:
minimaal driemaal daags een gebed tot God,
en Hij zal er zijn in jouw verwondering.
Kijk daar klaart deze wereld zo heerlijk van op!

Hond naar de Kerk?

Hond naar de Kerk?

Hoewel er in het algemeen in Aldeboarn geen hond naar de kerk gaat, denkt mijn hond er kennelijk anders over. Vorige week nam hij de poten op liefdespad. Hij had zijn kans schoon gezien toen de deur even open had gestaan om zijn neus achterna te gaan. De (bijna) buurmeisje-hond was loops, zoals je dat zegt, dus hij erachteraan. Hij kwam tot aan de Boarn waar een andere hond te zwemmen was en daarvan de baas nam hem maar mee. Zo kwam onze Sjep – o sorry, ik had hem nog niet voorgesteld – bij de voormalige Gereformeerde Kerk keurig aan een touwtje te zitten. Hond bij Kerk kortom. Logisch, zul je zeggen, waar anders gaat de hond van een domi heen?

Ondertussen waren Margreet en Henk al aan het rondfietsen om aan al het geloop  een einde te maken. Bij mij rinkelde de telefoon ondertussen van allerlei gealarmeerde dorpsgenoten, die het euvel op facebook zelfs al gelezen hadden. Ik zeg alle dorpsgenoten dank voor zoveel oplettendheid. Het loopt hier als een vuurtje rond kennelijk, en dat alles bij Pinksteren. Eind goed al goed. Onze hond slaapt weer rustig op zijn oude dag, maar ik denk nog wat na over dat vuur. Ik houd eerlijk gezegd wel van Heilig Vuur. Van mij mogen er meer honden naar de Kerk lopen.

een boom waar je U tegen zegt

Loop ik maar zo ergens wat rond

val ik van verbazing bijkans om

maar kan nog net tegen die brede boom

aanleunen

en zeg

U

tegen haar

 

Want wat staat zij daar

in grote glorie te stralen

met bloemen als kaarsen

beloftevol

om de diepglanzende vruchten

die ik later vanuit de holte van mijn hand

diep in mijn jaszak hoop weg te stoppen

 

Een boom als een kathedraal

die met duizend kaarsen

heel de hemel verlicht

ja ook mijn hart

 

En ze staat er bij te blozen

want het is haar schepper

die de kroon overlaadt

met dit fonkelende licht

halleluja